Mundo renovado: 03/2011

Premio 2010 de Ecoloxía

Poucos o saben, pero existe un premio tipo "Nobel" de Ecoloxía. Este ano gañouno Jesús León Santos, de 42 anos, un campesiño indíxena mexicano que estivo realizando, nos últimos 25 anos, un excepcional traballo de reforestación na sua rexión de Oaxaca, México.

Jesús, aos 18 anos, decidiu cambiar a paisaxe onde vivía na Mixteca alta, a "terra do sol", pois este lugar parecía a lúa: campos ermos e cheos de po, sen árbores e sen auga. Había que andar grandes distancias en busca de auga e de leña. Case toda a xuventude emigraba. Con outros comuneiros do lugar, Jesús León marcou o obxectivo de reverdecer os campos. E decidiu recorrer a técnicas agrícolas precolombinas que lle ensinaron uns indíxenas guatemaltecos para converter terras áridas en zonas de cultivo e arboradas.

Usouse unha ferramenta indíxena esquecida: o tequio, o traballo comunitario non remunerado. Reuniu 400 familias de 12 concellos, creou un Centro e, con recursos económicos limitadísimos, comezaron a loitar contra a erosión. Impulsaron un programa de reforestación. A pico e pa cavaron gabias para reter a auga das escasas chuvias, sementaron árbores, trouxeron fertilizante e plantaron sebes. Así, recargouse o acuífero. Despois, plantaron uns catro millóns de árbores de especies nativas, aclimatadas á calor e sobrias na absorción de auga.

Despois marcaron a meta de conseguir a soberania alimentaria para as comunidades indíxenas e campesiñas. Desenvolveron un sistema de agricultura ecolóxica, rescatanto sementes nativas de millo, cereal orixinario desta rexión. Tras 25 anos, hoxe a Mixteca alta volveu a reverdecer. Xurdiron fontes con máis auga. Hai árbores e alimentos. E a xente xa non emigra. Actualmente, Jesús León e os seus amigos loitan contra os transxénicos, e sementan unhas 200.000 árbores anuais...

A carie dental cúrase

Os dentes e moas poden remineralizarse e reconstruírse sen cirurxía nin empastes. As investigacións do dentinta Weston A. Price, como tamén doutros dentistas como George W. Heard, demostraron que as pezas dentais necesitan recibir unha nutrición rica en minerais, micronutrientes e vitaminas combinados coa abstinencia de todos os alimentos refinados, en especial azucre e fariñas brancas; tamén debemos evitar vinagre ou froitas moi ácidas. Os elementos máis saudábeis están nos alimentos crus, polo que convén ter alta porcentaxe dos mesmos para eliminar unha carie dental. O odontólogo Heard tamén recomenda leite cru de vacas que pastaron en prados, de maneira que axuda a reconstituír o dente, o cal non o fará o leite pasteurizado.

Tamén é imprescindíbel recibir luz solar todos os días para que haxa suficiente vitamina D, moi importante para ósos e dentes. Axudará tamén tomar alimentos ricos en calcio asimilábel, como o sésamo ou as algas do mar (non vale o leite ou queixos pasteurizados). Importa facer unha boa limpeza dental, quitando os restos de comida (sobre todo se non son crus), e débense evitar pastas dentais con glicerina, pois esta cobre os dentes e impide a súa remineralización. É mellor evitar dentífricos e usar no seu lugar sal integral celta.

O experimento: no 3º grupo a curación ten un 90% de éxito

O máis importante son a vitamina D (estar á luz diurna todos os días un mínimo de 2 horas, sen que nos queime o sol, claro) e a abstención de cereais e azucres refinados (nada de pan, galletas, chocolate...). O ideal é non tomar cereais, pois o ácido fítico favorece as caries. Os descubridores da vitamina D, os doutores Mellanby, curáronlles a caries a nenos con administración de vitamina D e abstención de cereais. Estes doutores fixeron tres grupos de 62 nenos con caries: o 1º comeu dieta normal + avea (rica en ácido fítico), o 2º comeu dieta normal + vitamina D, e o 3º grupo comeu dieta sen cereais + vitamina D. As caries do 1º grupo aumentaron, as do 2º curaron ou diminuíron, mais as do grupo 3º curaron practicamente todas as súas caries. Este estudo publicouse no British Medical Journal (1932, 1: 507) e no British Dental Journal, mais parece que non interesa divulgalo.

O doutor e investigador Weston Price tamén curou caries cunha dieta parecida. Price daba antes de comezar a comer un zume de laranxa ou tomate (120 ml) e unha culleradiña de aceite de fígado de bacallau e manteiga (vitamina K2), ambos ricos en vitaminas. Despois dáballes unha cunca de case medio litro dun guiso de carne e verduras, que se facía con tuétano e filetes finos de carne tenra (a carne asábase primeiro para que mantivese o seu zume e despois cortábase moi fina e engadíase á sopa de tuétano) e con verduras e moitas cenouras amarelas; a continuación daba fruta asada, sen azucres, e uns roliños integrais de trigo recén moído, cun pouco de manteiga. O trigo moíase a diario, e tamén daba dous vasos de leite enteiro a cada neno. O menú variaba con sopa de peixe ou asado en vez do guiso.

Weston Price usou trigo integral recén moído, e este ten fitasa, enzima que degrada o ácido fítico. A manteiga e o aceite de fígado de bacallau son ricos en vitamina K2, a cal é sinérxica coa vitamina D, mellorando a saúde ósea e dental.

Deixo aquí tamén ligazóns interesantes para ampliar:

* Libro "Dientes Sanos del Nacimiento hasta la Muerte" (Dr. en Quimica, Profesor e investigador de Fluor por más de 18 años/ Jerar F.Judd) => http://www.megaupload.com/?d=BZUL7RQ

* Tratamento da dor de moas:

http://www.paradisenow.net/tratamien...lormuelas.html

* Varios datos interesantes:

http://www.portalnet.cl/comunidad/cementerio-de-temas.635/533571-dientes-sanos-

http://deadsunrise.net/2010/curando_las_caries.html