Desintoxicarse con aceite

Na medicina alternativa fanse enxaugaduras da boca con aceite (de xirasol ou sésamo, biolóxico), procedemento moi beneficioso para a boca e o corpo. É un procedemento da medicina ayurvédica e cura 30 enfermidades como dores de cabeza, diabete, asma, problemas da pel, alerxias, infecciones da boca, reduce a placa dental, cura a xinxivite, branquea a dentadura e aperta os dentes frouxos.

A lingua é un órgano que elimina toxinas do corpo. Facer unha enxaugadura diaria con aceite elimina as toxinas de todo o corpo a través da lingua, segundo a medicina ayurvédica. Para practicalo, enxaugamos a boca cunha cullerada de aceite (de sésamo ou xirasol, de 1ª presión en frío) durante 15 a 20 minutos co estómago vacío, de preferencia pola mañá antes de beber nin comer nada e despois cóspese.

Pode repetir a operación dúas veces ao día se quer desintoxicarse máis rápido. Non trague o aceite pois tras a enxaugadura conterá parasitos, toxinas e bacterias. Non faga gargarexos, o aceite só entra en contacto coa boca. Fágao a modo.

O empeoramento dos síntomas é un excelente indicativo de que a enfermidade está en proceso de curación; mais se a reacción é demasiado forte, reduza a dose e o tempo do enxaugadura.

Esta terapia é de práctica moi común na India e xa foi comprobada medicamente como positiva para previr e erradicar enfermidades da boca. 
Fonte: Revista Mundo Natural
http://www.revistamundonatural.com/noticia.cfm?n=87#ixzz2G6Xq8OtZ

Talvez

Um homem possuía um belo cavalo. Certo dia, o cavalo desapareceu e seus vizinhos sabendo da notícia, exclamaram:

- Que má sorte!
Mas o homem simplesmente respondeu:
- Talvez...

Passado algum tempo, o cavalo reapareceu, trazendo consigo três ou quatro cavalos selvagens tão ou ainda mais belos e formosos do que ele. Os vizinhos, tomando conhecimento do fato, disseram:
- Que boa sorte!
Mas o fazendeiro simplesmente respondeu:
- Talvez...

O filho mais moço do fazendeiro então resolveu domar um dos cavalos mas o cavalo era selvagem e em um movimento brusco arremessou o rapaz ao solo e este ao cair quebrou a perna. E os vizinhos imediatamente se dirigiram ao pai mencionando:
- Que má sorte!
Mas o fazendeiro simplesmente respondeu:
- Talvez...

Estourou uma guerra naquela região e muitos pais sofreram pois quase todos os jovens, querendo ou não, foram injustamente enviados para a guerra, menos um, que foi dispensado por que estava com a perna quebrada: O filho do fazendeiro!

Tirado do libro “Sadhana, um caminho para Deus“, do místico e sacerdote católico Anthony de Mello (1931-1987).

Ubuntu: Eu son porque nós somos

Un antropólogo propuxo un xogo ás nenas e nenos dunha tribo africana. Puxo unha cesta chea de frutas debaixo dunha árbore e despois díxolles aos meniños e meniñas que o que chegase primeiro gañaría todas as frutas.
 
Cando deu o sinal para que corresen, todas as crianzas agarráronse das mans e correron xuntos; despois sentáronse xuntos a gozar do premio. 
 
Cando o profesor lles preguntou por que razón correran agarrados, se só un podía ganar todas as frutas, respondéronlle:
- UBUNTU, UBUNTU,
como un de nós podería estar feliz se todos os demais están tristes?

UBUNTU, na cultura Xhosa significa: "Eu son porque nós somos."

O sabio samurai

Cerca de Toquio vivía un gran samurai, xa vello, que se dedicaba a ensinar Zen a xente nova. A pesar da sua idade, corría a lenda de que aínda era capaz de derrotar calquera adversario.

Certa tarde, un guerreiro coñecido pola sua total falta de escrúpulos, apareceu por alí. Este guerreiro era famoso por utilizar a técnica da provocación: esperaba a que o seu adversario fixera o primeiro movemento e, dotado dunha intelixencia privilexiada para reparar nos erros cometidos, contraatacaba con velocidade fulminante.

 O novo e impaciente guerreiro non perdera nunca unha loita. Coa reputación do samurai, foi até ali para derrotalo e aumentar a sua fama. Todos os estudantes manifestaronse en contra da idea, pero o vello aceptou o desafío.

Xuntos, todos dirixíronse á praza da cidade e o guerreiro comezou a insultar o vello mestre. Arreboloulle algunhas pedras na súa dirección, cuspiulle na cara, berroulle todos os insultos coñecidos -ofendendo incluso os seus antepasados-. Durante horas fixo todo por provocalo, pero o vello permaneceu impasíbel. Ao final da tarde, sentíndose xa canso e humillado, o impetuoso guerreiro retirouse.

Desilusionados polo feito de que o mestre aceptara tantos insultos e provocacións, os alumnos preguntaronlle:
- Mestre, como puido aturar tanta indignidade? Por que non usou a sua espada, aínda sabendo que podía perder a loita, en vez de se mostrar covarde diante de todos nós?

O mestre preguntoulles:
-Se alguén chega até vós cun regalo e non llo aceptades, a quen pertence o regalo?
-A quen o intentou entregar- respondeu un dos alumnos.

-Pois o mesmo vale para a envexa, a rabia e os insultos -dixo o mestre-. Cando non se aceptan, continúan pertencendo a quen os levaba consigo. A paz interior depende exclusivamente de cada persoa. As outras persoas non poden quitarlle a serenidade, só se un o permite.

Suni-Ai (Snatam Kaur)

Suniai sidh peer sur naath.
Suniai dharat dhaval aakaas.
Suniai deep loa paataal.
Suniai pohe na sakay kaal.
Naanak bhagtaa sadaa vigaas.
Suniai dookh paap ka naas.

Escoita os Siddhas (seres de perfección espiritual),
Os mestres espirituais, os guerreiros heroicos, os Mestres de Yoga.
Escoita a terra, terás apoio, e mais os éteres.
Escoita os océanos, as terras e os pobos do mundo,
E as rexións inferiores do inframundo.
Escoitando, a morte non te pode tocar.
Nanak, os devotos están sempre en benaventuranza.
Escoitando, a dor e o pecado desaparecen.